De 10 grootste inzichten over eetstoornissen
Geschreven door Isabelle Plasmeijer
In deze blog deel ik de belangrijkste lessen uit mijn werk met mensen met eetstoornissen. Deze inzichten bieden zowel professionals als ouders en naasten een waardevol perspectief op het herstelproces. Eetstoornissen zijn complexe copingsmechanismen en vragen om een aanpak die hoopvol, respectvol en op maat gemaakt is.
1. Herstel is geen lineair proces
Ik wil benadrukken dat herstel zelden een rechtlijnig pad volgt. Er zijn vaak ups en downs, en terugval kan (zal onherroepelijk) deel uitmaken van het proces. Het is belangrijk om cliënten en hun families te laten begrijpen dat deze fluctuaties normaal zijn en geen teken van falen. Terugval noem ik liever “vooruitval“ want je keert niet terug naar het oude, je leert iets in het heden, de toekomst. Door focus te houden op de lange termijn, kunnen zowel kleine successen als tegenslagen waardevolle lessen bieden.
2. Eetstoornissen zijn copingmechanismen
Een eetstoornis draait zelden alleen om voedsel. Alhoewel ouders mij vaak gek aankijken, gaat een eetstoornis eigenlijk helemaal niet over eten. Ouders kijken helemaal gek als ik zeg “de eetstoornis“ bestaat niet. Het is slechts een verzamelnaam voor diverse onderliggende factoren. Het is vaak een manier om met onderliggende emoties en trauma's om te gaan. Het behandelen van “de eetstoornis” zonder aandacht voor de diepere oorzaken kan leiden tot een terugval, of zelfs verergering van het verstoorde (eet)gedrag. Een integrale benadering, zoals in ons Buddy Up-programma, is essentieel om de cliënt echt te helpen. Meer (of andere) coping mechanismen vind je hieronder op het plaatje.
3. Het belang van een ondersteunend netwerk
Herstel is vrijwel onmogelijk zonder een sterk steunnetwerk. Ouders, vrienden en professionals spelen allemaal een cruciale rol. Een veilig en ondersteunend thuis, gecombineerd met professionele begeleiding, kan een groot verschil maken in het herstelproces. Het Buddy Up-programma voor ouders biedt praktische handvatten om deze steun te optimaliseren.
4. Zelfcompassie als sleutel tot herstel
Cliënten met een eetstoornis worstelen vaak met zelfkritiek en een laag zelfbeeld. Het ontwikkelen van zelfcompassie is een van de belangrijkste stappen in het herstelproces. Dit betekent leren om jezelf te accepteren, zelfs tijdens moeilijke momenten. Professionals kunnen technieken zoals mindfulness en zelfreflectie inzetten om cliënten hiermee te ondersteunen.
5. Herstel vraagt om maatwerk
Er is geen 'one-size-fits-all'-aanpak voor eetstoornissen. Wat voor de ene persoon werkt, kan voor de andere niet effectief zijn. Cognitieve gedragstherapie, paarden coaching, hypnose, massages, hulp honden, PMT (Psycho Motoren Therapie), trauma therapie of lichaamsgericht werk….… er zijn velen wegen die lijden naar Rome. Dit benadrukt het belang van een persoonlijke benadering, waarbij zowel fysieke, emotionele als sociale factoren in overweging worden genomen. Ons Buddy Up-programma voor professionals biedt deze inzichten en tools om een gepersonaliseerde behandeling te ontwikkelen.
6. Voeding is belangrijk, maar niet alles
Hoewel voeding een belangrijk aspect van herstel is, moet het niet het enige focuspunt zijn. Enkel focussen op gewichtstoename of gewichtsafname, focussen op eten of meer eet uitdagingen aangaan, zal het onderliggende probleem niet oplossen. Het veranderen van eetgedrag is slechts een onderdeel van het proces. Het aanpakken van emoties, gedachten en gedragingen rondom eten is net zo belangrijk. Ofwel: hét belangrijkste. Een holistische aanpak, waarbij voeding wordt geïntegreerd in de therapie, is cruciaal.
7. Het belang van psycho-educatie
Een diepgaand begrip van eetstoornissen is cruciaal voor herstel. Clienten zelf hebben vaak niet door, zeker in het begin, waarom zij zo obsessief met eten bezig zijn. Het bekende antwoord “Ik wil dun zijn“ heeft velen lagen en betekenissen. Daar kom je achter naarmate je samen met je client alle lagen doorwerkt. Psycho-educatie kan cliënten en hun families helpen om de complexiteit van “de eetstoornis” beter te begrijpen. Hierdoor ontstaat meer begrip en geduld tijdens het proces. Ons online programma biedt uitgebreide modules die specifiek gericht zijn op educatie en inspiratie.
8. Rolmodellen en ervaringsdeskundigen maken een verschil
Ervaringsdeskundigen en rolmodellen kunnen inspireren en hoop bieden. Ze laten zien dat herstel mogelijk is, zelfs in de moeilijkste situaties. Het delen van persoonlijke verhalen biedt niet alleen hoop, maar ook een gevoel van herkenning en verbondenheid. Binnen Isa Power en in al onze programma’s werken we daarom samen met ervaringsdeskundigen, om deze steun te bieden.
9. Focus op innerlijke groei in plaats van perfectie
Veel mensen met een eetstoornis worstelen met perfectionisme. Zij hebben het gevoel niet goed genoeg te zijn. Maar herstel gaat echter niet over perfectie; het gaat over groei, balans en zelfliefde. Professionals en ouders kunnen helpen door het gesprek te richten op wat de cliënt wél kan en bereikt heeft, in plaats van op wat er allemaal niet is of ontbreekt.
10. Hoop is de basis van herstel
Het herstelproces kan soms overweldigend voelen, maar hoop is wat mensen doorgang geeft. Het delen van successen, hoe klein ook, en het creëren van een positieve en veilige omgeving zijn essentieel.
Wat kun je doen als professional of ouder?
Het herstel van een eetstoornis vraagt om betrokkenheid, geduld en een gepersonaliseerde aanpak. Ons Buddy Up-programma biedt professionals en ouders de tools en kennis die nodig zijn om deze ondersteuning effectief te bieden. Meer weten? Bezoek de landingspagina’s via de volgende links:
Laten we samen werken aan een toekomst waarin herstel niet alleen mogelijk, maar ook haalbaar voelt.
