Welke medicatie kan helpen bij angst bij eetstoornissen?
Dr. Miranda Fredriks, kinder- en jeugdpsychiater verbonden aan het Amsterdam UMC, beschouwt eetstoornissen niet als op zichzelf staande ziekten, maar als copingmechanismen voor onderliggende psychische problemen. Ze benadrukt dat het essentieel is om de diepere oorzaken van een eetstoornis te begrijpen en te behandelen, in plaats van uitsluitend te focussen op het eetgedrag.
In haar visie is het belangrijk om dwangmaatregelen, zoals gedwongen (sonde)voeding, zoveel mogelijk te voorkomen. Ze pleit voor een behandeling op maat die aansluit bij de doelen van de patiënt en werkt aan het creëren van perspectief. Het betrekken van de patiënt en diens omgeving bij het behandelproces is hierbij cruciaal. Kenniscentrum Kinderpsychiatrie
Wat betreft de rol van medicatie bij angstklachten in eetstoornissen, adviseert Dr. Fredriks om deze zorgvuldig en in overleg met de patiënt en diens omgeving te overwegen. Hoewel cognitieve gedragstherapie vaak de eerste keuze is bij de behandeling van angst- en dwangstoornissen, kan medicatie ondersteunend werken bij ernstige angstklachten of wanneer andere behandelingen onvoldoende effect hebben. Richtlijnendatabase
Dr. Fredriks benadrukt het belang van een integrale benadering, waarbij zowel psychische als lichamelijke aspecten van de eetstoornis worden behandeld. Ze pleit voor netwerkzorg, waarin verschillende disciplines samenwerken om de best mogelijke zorg te bieden aan patiënten met eetstoornissen. Medisch Contact
Voor meer inzicht in de visie van Dr. Fredriks op medicatie en eetstoornissen, en welke medicatie je kunt nemen, bekijk de volgende video:
Voor zowel professionals als ouders is het van belang om inzicht te krijgen in de complexe aard van eetstoornissen en de mogelijke behandelingsopties. Het "Buddy Up" programma biedt hierbij waardevolle ondersteuning en informatie.
Voor professionals: Professional BUDDY UP programma
Voor ouders en naasten: Ouders/naasten BUDDY UP programma
Door een respectvolle en hoopvolle benadering kunnen cliënten en hun families zich gesteund en gehoord voelen in het proces van herstel. Het is essentieel om samen te werken en te streven naar een behandeling die recht doet aan de individuele behoeften en omstandigheden van de patiënt.
